• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1961
|
|
|
|
ecel teri döküldükçe beden beyazlar yok olur |
|
1962
|
|
1963
|
|
|
|
Bir hayalin gerçekleþmesi... Ben Ýzmir’e geldim geleli yollara vurdum kendimi. Sokak sokak dolaþýyorum. Dilini çözmeye, ruhunu anlamaya, insanlarýný tanýmaya, huyunu suyunu öðrenmeye çalýþýyorum. |
|
1964
|
|
|
|
Ben seni sevmeye en son sayfadan başlıyorum. |
|
1965
|
|
|
|
Ve bazen aþk elimizden kayýp gider biz farketmeden, bazen de sevgiyi yakalarýz bir umut türküsünün arasýndan... |
|
1966
|
|
|
|
Ben asansör kullanmýyorum artýk , zamandan tasarruf etmek için ve aþktan.
|
|
1967
|
|
1968
|
|
|
|
Kalbinde coþku parçacýklarýnýn huzur verdiði sevginin seni sýcacýk tuttuðunu fark ettiðin bir gün… |
|
1969
|
|
|
|
Dünyaya geliþimde senden uzak doðuþumdu
En büyük hatam.
Ben kendimi affedemedim
Lütfen sen bu lüzumsuzu affet. |
|
1970
|
|
1971
|
|
|
|
Her þey hissetmekle baþlar her sabah yine uyandýðýmýz yerden baþlarda geceler de iki hayat yaþanýr..bir rüyalar birde sevdalar yüklüdür geceye..tüm cinayetler gece yaþanýr ama benim hep sabahlarýdrý cinayetim aþkým ölümüm. |
|
1972
|
|
|
|
Sen,
Beyaz cicegim,
Onun gibi yapmazsin degil mi?
Yagmurlu bir sonbahar gunuydu, alabildigine ruzgardi seni beklemeye basladigim gun.
Sen,
Beyaz cicegim,
Ardindan ikinci sonbahar gecti…
Sen gelmedin!
|
|
1973
|
|
|
|
Hergün, bir renk katýlýyor çercevesi olmayan tablosuna ve hergün yeni bir nota ekleniyor senfonisine... |
|
1974
|
|
|
|
Ýnsan bazen nadasa býrakmak istiyor ruhunu.../ ...Kabuðuna çekilip sýradan yaþamak istiyor gönderemediði tek þey olan hayatý.... |
|
1975
|
|
|
|
Hani ýssýz bir yolda yürürken
Hani bir korku duyarda insan
Hani bir þarký söyler içinden
Ýþte öyle bir þey....
|
|
1976
|
|
|
|
Yine seven bir yürek konusuyor bu satirlarda |
|
1977
|
|
|
|
Karanlýðýnda yýldýz yap beni. aydýnlýðýnda gölgen olayým. Her gün geçtiðin yol olayým. Eteðinin ucunda dantel, ellerinde eldiven olayým. Hep seninle olma isteðidir bu. Göz kapaklarýnda kirpik, bakýþlarýnda manzara olayým. Olayým olayým sevgilin olayým. Þiirlerinde ahenk, kaleminin ucunda yazý... En mutsuz anýnda yüzündeki gamzende gül olarak biteyim. Burnunun dibinde hep olma isteðidir bu. |
|
1978
|
|
|
|
Ýnsan seni tek baþýna sevebilir mi? |
|
1979
|
|
|
|
VE ARTIK RENKLERÝM DE' SEN' LENDÝ...
'bir ikindi vakti,ufkumda güneþ batarken,yýldýzlar bir gözyaþý gibi aktý sensizliðe,baþladý sessiz ve sensiz geçen günlerimin ilk adýmlarý' |
|
1980
|
|
|
|
Sebepsiz deðildi bazen sevgiler... Hep masumiyeti yitirecek de deðildi sebepler... Ruhu anlatmayý baþaran gözler... Ve aþýklarý gizleyen geceler...
|
|