• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1481
|
|
|
|
|
Neþelerim gideli çok oldu, elimde hüzün tanecikleri. Sevgiler yerine kalbime kül doldu, ardýmda geçmiþin parmak izleri. |
|
1482
|
|
1483
|
|
|
|
|
.... Bir baþkaldýrý, bir isyan ve dayanaksýz bir gövde gösterisi gibi. Yeni bir bakýþ yeni bir ten, yeni bir soluk, yeni bir 'Merhaba' ve nihayet yine bir 'Elveda!' .... |
|
1484
|
|
|
|
|
Ayaklar iðrençtir aslýnda bazý zamanlarda. Ýnsaný hatalara götüren, akýlsýz baþýn derdini çeken et yýðýný ucu bir beþlik edilmiþ ama deðeri yerine göre bin beþlik eden ayaklar. Ayrýlýk zamanlarýnda insanlarý taþýyan, o anda bir kere olsun yolunu þaþýrmayan, o anda dünyanýn en gereksiz beden uzuvlarýndan biridir iþte. |
|
1485
|
|
|
|
|
Hayatýma anlam kazandýran sevdiðim býrak anlam kazansýn hayatým.. Anlamsýzlaþtýrma..! |
|
1486
|
|
|
|
|
Var sanýlan aslýnda her zaman yoktur. Bazen yanýmda dediðin aslýnda çoktan yok olmuþtur. |
|
1487
|
|
|
|
|
Zaman kendini kovaladý. Mevsimler geldi çattý. Ýklimlerin dengesi bozuldu. Yazlarý bile üþür oldum. Hoþ, gidiþinden sonra hep üþüdümya. |
|
1488
|
|
|
|
|
Biliyordu, yine cevap gelmeyecekti ama bir kez daha yazdi. Bir kez daha satirlara doktu hislerini. Iki dakika gecmeden her zamanki gibi son gorulme yazisi ekraninda belirdi. Sasirmamisti ama incinmisti. |
|
1489
|
|
|
|
|
Ayrýlýpta yeniden barýþan sevgililerin kendilerini bulabilecekleri bi yazý.. |
|
1490
|
|
|
|
|
Piminin çekilmesini bekleyen bir bombayým. Senin narin ellerine yakýþmam. Sen git çiçek topla. Ben senin coðrafyanda bir gül bile olamam. O ellerin bana yakýþmaz. Sen git yiðidim diyenlerle el ele tutuþ. Ben yiðidim diyenlerin tespihi bile olamam. Sen git onlarýn ellerine tut. Çünkü ben el deðmemiþ dað çiçekleri kadar gururluyum. Birinin eline düþsem bomba gibi patlarým. Sen git günlük kahramanlarýn eline tutuþturulan ödül ol. Onlar yanýnda masal kahramaný gibi dolaþsýn. Benim gerçeklerim seni paramparça eder. Senin ellerin eldiven içine saklanýr, benim parmaklarým hep kapý aralarýna sýkýþýr. |
|
1491
|
|
|
|
|
YAÞAMAK GÜZEL ÞEY HER ÞEYE RAÐMEN |
|
1492
|
|
1493
|
|
|
|
|
Yaralarým kapanýyor. Ne yapmak istiyorsun? Tekrar derinleþtirmek mi? Kokun hala eksiksiz t-sirtte. Bir buçuk günde senden çok önemli bir güç aldým. Sevip kullanýlmamayý, yalnýzca istediðim için birine hizmet etmeyi ve beni kaybetmemek için bana dokunmayýþýný... Oysa herkes kaybetmemek için bana sarýldý boðdu ve býraktý. Baþkalarýnýn beni elinde tutmak için yaptýklarýnýn beni yaraladýðýný, hayatýmda kimse olmadan da mutlu olabileceðimi, alýþkanlýklarýmý deðiþtirebileceðimi bana birbuçuk günde anlattýn |
|
1494
|
|
|
|
|
Dingin bir liman gibidir gece oysa sýðýnmamýza izin verir ama yinede ne kadar kaçabiliriz kendimizden ne kadar saklayabiliriz içimizde biriktirdiklerimizi? |
|
1495
|
|
|
|
|
Hani þu eski ama güzel þarkýlar vardýr ya diline takýlýrda dilinden hiç düþmez, hah tamda öylesin. takýldýn gönlüme düþmüyorsun :)
|
|
1496
|
|
|
|
|
arayýþýn simgelere dökümü |
|
1497
|
|
|
|
|
Acýya aþýk yüreðim gidiþinin þerefine yaralarýna tuz basýyor bu gece. Dahada kanatýyor kendisini, kýzgýn þiþlerle daðlýyor sensiz düþleri.
Ve acýya eþlik eden tek varlýðým... Sabrým...Sabrým, Yakubun sabrýný kendine nasýlda hayran býrakýyor... |
|
1498
|
|
|
|
|
Þiddetli bir þimþek çarptý.Birkaç saniye sonra Yaðmur baþladý. Aðaçlar aðlýyordu, gökyüzü aðlýyordu,boynumdan yükselen ses küçük bir kýzýn çýðlýklarýydý. Balkona inþaat sesleri damlýyordu. Birileri kulaðýmýn dibinde hiç durmadan, acýmasýzca bir kaðýdý parçalýyordu,göðsümden kedi sesleri yükseliyordu. Tüm bu ses karmaþasýna yenik düþüp, kalemi býraktým. |
|
1499
|
|
|
|
|
"Seni Seviyorum" demeye korkanlara.... |
|
1500
|
|
|
|
|
Yalana olan tutkunun verdiði hazlara bulanmýþ insanlýðýn yitirilmiþliði canlandý kapýmda. Yalanýn içinde yok oluþun hengamesi dürüstlüðün bitiþ noktasýna denk getirilmiþ. Ýnsan olmanýn anlamý yalanla yaþayabilmeye eþ deðer olmuþ |
|
Anasayfa
