• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
901
|
|
|
|
Uyuyorsun..
Baþka bir düþte sakýn gözlerimi unutma..! |
|
902
|
|
|
|
Sen gittin þimdi, tuzaklar pusu kurdular... |
|
903
|
|
|
|
Milat ayýrdým senden sonra
Sen ve sonrasý
Öncesini sorma.
Tek cevabým koskoca bir hiç olur sana |
|
904
|
|
|
|
Var oluþumda, benliðimin oluþumunda büyük pay sahibi olan babama koca bir yürek deðil, bir ömür sunsam yine de... ödeyemem hakkýný. |
|
905
|
|
|
|
Yoruldum… Tekrar tekrar okumaktan yabancý kelimeleri, yabancýlaþan kelimeleri… El deðmiþ kelimelere dokunmaktan yoruldum… Hani benim kalbi olan, o saf, o yalýn, o yalnýzca benim olan kelimelerim?.. |
|
906
|
|
|
|
Gözlerim; yeþil bir hayalin ýssýz duraðýnda beklemekteydi sessizce ve fikirlerimse senli iki zaman arasýna baðdaþ kurmuþ medet dilenmekte, dilsizler yokuþunda baþýboþ seyirlerde... Sevdama itham ettiðim romanlarýn yazarý bir deli vardý içimde, gönül yaralarýmdan sýzanlarý kaðýtlara elleriyle kazýyan, derinlerimde sakladýðým kör, saðýr ve dilsiz hasretimin çocuðuydu, tabiri caizse... Hasretimin tabiri bu deli çocuk gitmez oldu gecelerimden, sarýldý bana gecenin en siyah saatlerinde, dilim oldu kaðýtlara konuþan... Yine kalemi vurdum gece vakti satýrlara. Bu çocuk yalnýz kaðýda dökerdi mürekkep renginde gözyaþlarýný... |
|
907
|
|
|
|
Kýrýk aynanýn arkasýndaki resim...
Ne mi ?
Anlatayým….
Sen … Sevgin… Olmayýþýn… Ben….Yaþamalýyým… |
|
908
|
|
|
|
Bunca kelamý yazmama sebep olan son zamanlarda en çok dinlediðim iki þarký( Limon çiçekleri Mustafa Ceceli ve Enbe Ork Altan Çelik Martýlar)
|
|
909
|
|
|
|
Bazen isiklar soner karanlik yanar.... |
|
910
|
|
|
|
ýþýl ýþýl, huzur dolu ve mis gibi sevgi kokuluydu... |
|
911
|
|
|
|
Uzun süredir aþka düþmedim ben. Teorik bilgim pekiyi ama pratiðim oldukça zayýf bu konuda. |
|
912
|
|
913
|
|
|
|
Masal dedim, olsa olsa masal dedim sana. Çünkü hiçbir þefkat bu kadar acýtmýyordu canýmý ve hiçbir þehir ben olmuyordu sen olmayýnca. Mekânsýzdým yani ama geceydim. Bütün þehirlerin üstüne seriliyordum her günbatýmýnda ama senin þehrine gün olan baþkaydý, gün tadýndaydý ve gece lüzumsuzdu… |
|
914
|
|
|
|
Göz bebeklerime kör düðümler atýlýyor bilesin.Attýðým her adým sana deðil saplýyor bataklýða.
Nilüfer çiçeði olup açýyorum orada , adýmý yazýyorum tarihe.
Nihil oluyorum ardýndan ,suküna gömülüyorum sessizce.
Oysa narin ruhumda nice söyleyemediðim kýymýklý sözlerin var
Söylemesi zor ama hala ilk gün gibi seni seviyorum… |
|
915
|
|
|
|
Allah korkusu, Allah’a aþkla baðlý insanýn hissettiði korkudur. Allah’ýn hoþnutluðundan mahrum kalmaktan korkmaktýr... Aþýk sevdiðini gücendirmekten, onun sevgisinin yok olmasýndan çekinir. Allah korkusu böyledir, çok daha þiddetlidir. Ýnsan Allah’tan korkarsa O’nun buyruklarýna çok titiz olur, en çok O’nu sever ve en çok O’na saygý duyar. Egoist, bencil, nefsine düþkün olmaz. Þefkatli ve koruyucu olur, çýkarlarýnýn peþinde olmaz, affedici olur. |
|
916
|
|
|
|
Býrak yakýmý deli sevda. Küstü gönlüm sana. Ne yýldýzlarýn kandýrabilir beni artýk ne da rayihalarýn. Körebe de oynamak istemiyorum artýk. Karanlýktan korkar oldum, kapama gözlerimi sevda... |
|
917
|
|
918
|
|
|
|
...Mesafeler artýyor zaman geçtikçe bu yollardan. |
|
919
|
|
|
|
Herþeyin ama herþeyin bir bedeli olduðunu . Özlemle yaþamanýn . Özlemle birbirine kavuþmanýn yüce duygusunu bilerek .Yalan , Yalnýþ ,Çarpýk uç noktalara kapýlmýþ bir insanýn gerçekleriyle bir kadýn sevdim.. |
|
920
|
|
|
|
bir son cümle söylemek zorundaydýk deðil mi!
kocaman bir aþktan geriye kalmayý bile beceremeyn,yitik,arsýz ve sensiz bir cümle... |
|