• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
901
|
|
|
|
|
Bazen isiklar soner karanlik yanar.... |
|
902
|
|
|
|
|
Kýrýk aynanýn arkasýndaki resim...
Ne mi ?
Anlatayým….
Sen … Sevgin… Olmayýþýn… Ben….Yaþamalýyým… |
|
903
|
|
|
|
|
Huzuru kucaklamayý,cenneti koklamayý, tek bir gülümsemeyle yeniden doðmayý öðrettin. |
|
904
|
|
|
|
|
Bir çam aðacýnýn gövdesinde çam sakýzý, denizin en karanlýk yerinde ýþýk saçan bir balýk, bir zeki kadýnýn beyninde düþünce, bir þairin yüreðinde imge, bir çocuðun aðlayýþýnda gözyaþý, bir ülke coðrafyasýnda metropol, bir adada palmiye, bir fakirin evinde sýmsýcak çorba, bir zenginin evinde antika, senin ise sadece sevgilin olmak istedim. |
|
905
|
|
|
|
|
Lakin gülüm hayat parmak izlerimden sökülüp gidiyor... |
|
906
|
|
|
|
|
Var oluþumda, benliðimin oluþumunda büyük pay sahibi olan babama koca bir yürek deðil, bir ömür sunsam yine de... ödeyemem hakkýný. |
|
907
|
|
|
|
|
Sen gittin þimdi, tuzaklar pusu kurdular... |
|
908
|
|
909
|
|
|
|
|
sevgi deriz ya hep herþeyin temeli, herþeyin baþlangýcý, herþeyin ilacý iþte o sevgi bizimkide. |
|
910
|
|
|
|
|
Gözlerim; yeþil bir hayalin ýssýz duraðýnda beklemekteydi sessizce ve fikirlerimse senli iki zaman arasýna baðdaþ kurmuþ medet dilenmekte, dilsizler yokuþunda baþýboþ seyirlerde... Sevdama itham ettiðim romanlarýn yazarý bir deli vardý içimde, gönül yaralarýmdan sýzanlarý kaðýtlara elleriyle kazýyan, derinlerimde sakladýðým kör, saðýr ve dilsiz hasretimin çocuðuydu, tabiri caizse... Hasretimin tabiri bu deli çocuk gitmez oldu gecelerimden, sarýldý bana gecenin en siyah saatlerinde, dilim oldu kaðýtlara konuþan... Yine kalemi vurdum gece vakti satýrlara. Bu çocuk yalnýz kaðýda dökerdi mürekkep renginde gözyaþlarýný... |
|
911
|
|
|
|
|
Ne kadar kaldý ki ömrüm sonuna
Gittiðin gün düþtüm hasret koruna
|
|
912
|
|
913
|
|
|
|
|
ýþýl ýþýl, huzur dolu ve mis gibi sevgi kokuluydu... |
|
914
|
|
|
|
|
Göz bebeklerime kör düðümler atýlýyor bilesin.Attýðým her adým sana deðil saplýyor bataklýða.
Nilüfer çiçeði olup açýyorum orada , adýmý yazýyorum tarihe.
Nihil oluyorum ardýndan ,suküna gömülüyorum sessizce.
Oysa narin ruhumda nice söyleyemediðim kýymýklý sözlerin var
Söylemesi zor ama hala ilk gün gibi seni seviyorum… |
|
915
|
|
|
|
|
yazmak istiyorum ............ |
|
916
|
|
917
|
|
|
|
|
Uzun süredir aþka düþmedim ben. Teorik bilgim pekiyi ama pratiðim oldukça zayýf bu konuda. |
|
918
|
|
|
|
|
Bilir miydik, serüvenlerden bir daha asla onmaz yaralarla dönecektik evlerimize. |
|
919
|
|
|
|
|
Yoruldum… Tekrar tekrar okumaktan yabancý kelimeleri, yabancýlaþan kelimeleri… El deðmiþ kelimelere dokunmaktan yoruldum… Hani benim kalbi olan, o saf, o yalýn, o yalnýzca benim olan kelimelerim?.. |
|
920
|
|
|
|
|
Baþka basamaklarda baþka anlamlar bulacak onlar. Kendilerinden ve birbirlerinden kaçmaktan vazgeçebilseler. Birbirilerini olduðu gibi kabul edebilmenin yanýnda, can yaktýklarý anlarýn ateþini kendi yüreklerinde de duyabilseler. Sýçrasalar birden o ateþi sade karþýsýndakinin deðil. Kendi içlerinde de hissetseler. Þaþýrsalar birbirilerinin acýsýna. Sarýlýp aðlasalar, birbirlerinin saçlarýný okþasalar. Ve yeni bir an geldiðinde ikisi de kendi ayaklarýyla. Bu sefer farklý bir adým atsalar. Birbirlerinin yüreklerini kanattýklarý oranda, birbirlerinin yüreklerine merhem olsalar: Yaþam yorgunu iki kiþi karþýlaþtýðýnda, yüzdeki tebessümler farklý bir gülüþte selamlaþacak. Bu gülüþle beraber sakladýðýmýz iç dünyalarýmýzýn farklý dramlarý yansýmalarda yoðunlaþacak. Geceler, güne merhaba diyecek, yaþanýlanlar gecede kalacak. Gününde diðer bir yaþam gecedekine sýrt dönecek. Yapmam neyse o yaþananacak. Kolay deðil, elbette. Yaþattýðýn, yaþattýklarýmýn karþýsýnda hiç kalacak. Sen hep bir arayýþýn kýstasýnda kalacak ve huzur dediðin geceden ayrýlacaksýn. Ýkili iliþkimizde yalan baþ konuðumuz oluyor. Neden ?Saklanbaç oynamayý mý seviyoruz.? Oysa sevgi yüreðe hitap etmeli, mantýk cevap versin. Her defasýnda incitirsen, incinirsin. Söylenecek bu kadar söz varken kýrmayý seçiyoruz. Sýrf üstün kalmak adýna. Ne kadar doyurucu bir hayat olabilir ki... Ýki yaþamýn en iyi tarafý ne olur dargýnlýkdan baþka. Aradan geçen zaman bile size selam vermez, kiþi hoþlandýðý þeyi sýrf kendisi için istiyorsa. Farklý bir boyut daha vardý. Karþýmýzdakilere hissettirmek. Hayatýn içindeki bizler yaþam denilen sadakatten habersizsek. Ve kendimizi kandýrýyorsak. Yaþattýðýmýz olsa olsa hüzün. Evresinde yalnýz deðiliz. Kimse kimseden habersiz. Sen kendinden bi haber. Keþkelere yer vermeden hayat alfabesini doðru okuyabilsek. |
|
Anasayfa
