• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1041
|
|
|
|
|
Hayatta sadece ölümün çaresi yoktur |
|
1042
|
|
|
|
|
Rüyalarý çalýnmýþ gecelerde sevdim seni. Yetim cocuklarýn kirlenmemiþ düþlerinde büyüttüm seni. Lacivert okyanuslara uzanan umuttu gözlerin. Korkularýmý yüreðinde emziren bir imkansýz sevdaydýn sen. |
|
1043
|
|
|
|
|
Adýn yok artýk senin çocuk. Haylaz gülüþüne sakladýðým anlam var aklýmda. Belki büyüdün sen, belki kirlendin hayatýn utanmaz yanýyla. Ama bende yalnýzca gülüþünle kalacaksýn, yalnýzca haylazlýðýnla...Adýn yok sevgili çocuk, atfettiðim haylaz gülüþünden ba |
|
1044
|
|
|
|
|
Amatör sevdalarým,amatör hayallerim,amatör korkularým oldu benim. Nedense üst seviyeye çýkamadýðým, hep amatör kaldýðým...
Bu da sevgili, sensiz günlerimin ne kadar karanlýk olduðunu anlatmaya çalýþtýðým amatör bir yazým...
|
|
1045
|
|
1046
|
|
|
|
|
Başlayıp biten herşey adına teşekkürler. Sen ellerimden tutup birçok düşün yüzüme aydınlandığı günlerin ardından, hiçbirşeyin eskisi gibi olmayacağını bile bile hayal kurabilidi |
|
1047
|
|
|
|
|
Acýmasýz bir savaþ bu. Gün aðarýyor yavaþ yavaþ. Bizim kronik fark ediyor ki bir savaþ var ortada. Ama düþünceleriyle deðil, sözcükleriyle deðil. Bu savaþ kendisinin kendisine açtýðý bir savaþ. Bir yandan saldýrýrken kendine bir yandan savunuyor kendini. Bir yandan yaralýyor kendini fakat derakap sarýyor yaralarýný. Ne galip gelebiliyor ne maðlup oluyor. Sonra yoruluyor, gözlerini kapýyor, bir an her þeyden arýnýyor ve iþte orada, tam karþýsýnda görüyor gerçek düþmanýný. |
|
1048
|
|
|
|
|
Beraber acý çekmekti sevgi yeri geldiðinde. Acýya deva olmaktý sevgilinin sevgisi. Sevdiðinde hüznün bir damlasýný gördüðünde kendini acý ummanlarýnda boðmayý istemekti. Alýp onu o diyardan yýldýzlara götürmeyi göze almaktý belki de... |
|
1049
|
|
|
|
|
Bir defa asik olmayagor ; rengi degisir hayatinin... |
|
1050
|
|
|
|
|
Kýrýk dökük duygularýmýn cenderesinde bunalmýþ ruhumla tüm piþmanlýðýmýn prangalarý içinde günahkar ellerimi kaldýrýyor kýrýlmýþ kalbimle huzurunda sýmsýký sarýldýðým dua köprüleriyle gecelerime dilþad oluyorum. |
|
1051
|
|
|
|
|
Sevgi ve istek.. Hep eþ deðerde görülen ama bambaþka yönlere giden iki kavram. |
|
1052
|
|
|
|
|
Saçlarýndan rüzgarý, dudaklarýndan nefesi kýskanýyordum. Sensiz yaþamayacaðýmý düþünmüþtüm. Yanýlmýþým sevgili.... Aldanmýþým....Sana dair herþeyi yakalý uzun zaman oldu. Yalanlarýnda solmuþ bir sevdayý karanlýklara gömeli çok oldu. Cümlelerimi yalnýzlýða emanet ederken sana bir teþekkür borçluyum. Her ne kadar bana yalaný ve yalnýzlýðý öðretsen de sana bir teþekkür borçluyum. Bana " aþkýn bir gün keskin bir býçak gibi yüreðimi acýtabileceðini, kýrýk kanatlarýmý ve yamalý kalbimi yalnýzlýðýn taþlarýyla sarabileceðimi " öðrettiðin için sana sonsuz teþekkürler..."
|
|
1053
|
|
1054
|
|
|
|
|
"Ýkimiz de birbirimize doðru yürürken birbirimizden habersiz,buluþtuk ortalama bir yerde,sarýldýk kendimizden habersiz." |
|
1055
|
|
|
|
|
Sýradaki þarkýlar senden bana geliyor, þiir kitabýndan rastgele seçilecek mýsralarý sen okuyorsun bana ve ne zaman mutlu olsam gerçeði hatýrlatýyorsun…
|
|
1056
|
|
|
|
|
Duygularýn paylaþýlabildiði zemini hazýrlayan þarkýlara içerik olarak bakýldýðýnda içimizde var olan, eðer yoksa yaratýlan hüznü kullandýklarýný görürüz. Bu saf bir zevk deðildir. Ya birileri acý çekiyordur ya da ‘ben’ acý çekiyordur. |
|
1057
|
|
|
|
|
Önce söz gelir, engel tanýmaz bir akarsu hüneriyle sýzar içimize, ardýndan sözün hakimi gelir, karþý konulamaz bir güçle sahip olur benliðimize. Sözün gücü en güçlü silahlarý bile gölgede býrakýr. Çünkü silah insanlarý yok ederek etkisiz býrakýrken, söz bunu insan hala yaþýyorken baþarýr. Ondaki gücü keþfeden herkes bilir, söz; nsanýn iç dünyasýna inen kapýnýn tek anahtarýdýr. Bütün mesele o dünyada ne yapmak istediðin, neyi hedeflediðindir...
|
|
1058
|
|
|
|
|
Bu aralar hava soðuk buralarda. Ýçinde can taþýrken sýrma saçlarýndan sevip, badem gözlerinden öpemediðimiz AÞK! Beyazlýðýna aldandýðý karýn altýnda… Avuçlarým semada, dilim duada, senin gibi vefasýzlýk edemiyorum... Uyup da þeytana!!!
|
|
1059
|
|
|
|
|
seni sevmek ve sen acý oldu artýk benim için,aðladýðým o günlerde dinldiðim en acý aþkýsý bazen, bazen sen giderken arkandan bakan gözlerimdeki yaþ oldu, bazende gecenin kör vakitlerinde yüreðimin çaresiz sözcükleri oldu kaðýtlardan akýp giden.
|
|
1060
|
|
|
|
|
Lanet olsun yar gitmek zorundamýydýn, bu kaçýncý hançer kalbime sapladýðýn... |
|
Anasayfa
