• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1301
|
|
|
|
Bir daha hiç dönmeyecek olaný bekleyiþ. |
|
1302
|
|
|
|
Veda etmek yok dedin giderken usul usul
Geldiðimde görürsün býraktýðýn kýz nasýl |
|
1303
|
|
|
|
Suya aþk düþer mi diyeceksiniz?
Ben de düþmeyeceði/yazýlamayacaðý kanaatindeydim.
Deðil suya aþkýn, kâðýda bile yazýlmayacaðýna inananlardandým.
Aþk suya düþünce;
Aþk suya düþünce…
|
|
1304
|
|
|
|
Böylece kayýp yollarý bulup, geçebilecekti ama hiç gökyüzünü görmeden... |
|
1305
|
|
|
|
Sürekli yazmak istediðim mektuplarýn ilki bu..Ýnþallah gerisini de getirebilirim.. |
|
1306
|
|
|
|
“savaþacak gücüm olsaydý,kalýr savaþýrým demiþtin” bu sana ait olan son cümleydi… |
|
1307
|
|
|
|
Baþka dillerde bir adresi soruyorsun. Biliyorum ama nasýl anlatacaðým. Hangi kanat açýþýna sadýk kalýr onca þiir. Belki sen.... Belki ben...Belki avucumda ki kelebek...Belki aþk... |
|
1308
|
|
|
|
akla gelen sözcüklerden örülü garip gelen ve giden adresinin belli olmadýðý, sadece gönderenin belli olduðu, ancak kime gönderileceðinin asla bilinmediði bir mektup denemesi. |
|
1309
|
|
1310
|
|
|
|
Takýlýp kaldým yapraktaki çiy tanesine. Yaðmularý sevmek varken, ben birazla yetindim. Biraz sýcaklýk yetti bana karlý havalarda. Birazcýk sevgi istedim yürekten konuþanlardan. Biraz ýþýk yeter dedim, zindandan hayatýmda. |
|
1311
|
|
|
|
Ve Sevgili!
Sensiz, yýkýk bir kentin uðultusuzluðun da haps olmuþ paslý yüreðim… Razý olmuyor, yakasýna yapýþmýþ gözlerinden firara. Sövesim geliyor… Hasret yanýðý kokunu benden esirgeyen namussuz rüzgara.
|
|
1312
|
|
|
|
sevgilinin not defterinden intizar ve sanci dolu mektuplar...........kirilganlik seremonisi....yinede herseye ragmen ufacik bir umut kirintisi.... |
|
1313
|
|
|
|
anlatabilmek seni... en yüklü duygularla yaþanmýþ sevdalarýn, yanýnda ancak keleme kalabilecek büyüklüðünü anlatabilmek... |
|
1314
|
|
|
|
Doðada bazý sesler vardýr insan oldukça haz veren, dinlendiren. Dað baþýnda, ay ýþýðýnda türkü söyleyen kitabesiz bir çeþmenin þýrýltýsý. Çaðýl çaðýl akan bir dere. Cývýl cývýl kuþ sesleri , toprak kokusuna karýþan yaðmurun sesi… |
|
1315
|
|
|
|
Kimse, sen gibi heyecanlandýramadý beni. Kimse sen gibi üzemedi. |
|
1316
|
|
|
|
Anýlarýmýn kayýtsýz þartsýz sahibisin. Ýsimlendiremediðim bir renksin. Siyahýn asaletini ve matemini harmanlayýp sakladým vedamda. Mavinin bana ait tüm tonlarýný çizdim ömür haritana. Kýrmýzý ateþti, tutuþturdun tutuþtum; utangaçlýðý emanet ettiðim gecele |
|
1317
|
|
|
|
Sana olan aþkýmý anlatýyorum krallýðýmý önüne sererek yalvarýyorum sana, anlasana... |
|
1318
|
|
|
|
...ah celal- i ask,
nazli bir yar olasan,
bicare kalasan,
arasan bucak bucak goz bebeklerine dusmus ay’ in izdusumlerini..........
|
|
1319
|
|
|
|
...O çocuk bedenin içinde nice ruhsal acýlarla kývranan kadýnýn güvensizliklerini, nevrozlarýný, isteri krizlerini, hayallerini, sevgi kýrýntýlarýný, kederini, sonbaharýný görebiliyor muydun? Yoksa senin yetiþkin bedeninin içindeki çocuk ruhun bunlardan kaçýp kurtulmak için benim sadece çocuk bedenime mi sarýlmýþtý?... |
|
1320
|
|
|
|
"Bu kez eðilmeyecek satýrlarým, üç kuruþluk aþkýnýn karþýsýnda. Bu kez, ucuzca gidiþine pahalý duracak, adam gibi kalýþlarým" |
|