• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
821
|
|
|
|
Kurulamaz cümlelerin imlasýz sokaðý… Yalanlardan korkmuþ bir kalbin son duraðý… Korkulu düþüncelerin kabus olup yaðdýðý bir gece karanlýðý… Dinmek bilmez yaðmurlarýn korkusuz, mahrem ýslaklýðý… |
|
822
|
|
|
|
...Bir gün daha eriþiyor karanlýða, saat nerede ise beþ. Þimdi böyle mi olmalýydým, yalnýz mý kalmalýydým, çaresiz mi olmalýydým? / Seni anlayamadýysam, / Sen anlatmadýn! Anlatamadýn! ANLATMADIN!
|
|
823
|
|
|
|
“Bir lodos gerek; yeni bir tende vücut bulup, yeniden doðmak gerek; ancak böyle sileriz bu kirlenmiþliði” demiþtin bana bir gece. Ýçimiz acýyarak suskunluk oyumuza devam etmiþtik.Oysa her ikimiz de biliyorduk ki. Ýnsan geçmiþiyle gelir yaþadý |
|
824
|
|
|
|
çaresiz kalmýþ sokaklarýn boynu bükük sokak lambalarýnda da yaþanýr hayat tamamen yalnýzsan ve kalmamýþsa gidecek hiçbir þey.. |
|
825
|
|
|
|
O gelirse sonsuz noktalarýnca sonsuz bir güçle gelir ve tecelli ettiði Can’ý dert ve elemlere giriftar eder gider. Geriye sadece yanmak, sadece aðlamak, sadece her gün kýzgýn saclar üzerinde kýrýk buðday taneleri gibi kavrulmak kalýr. |
|
826
|
|
|
|
Bu sessizlik bana öyle mutluluk vermiyor aslýnda. Hayat artýsýnda belki kazanç belki kaybettiðim yanlarýndan yarým bir dünya,sevdasýna yenik kýyýlarda... |
|
827
|
|
|
|
Sil gözyaþlarýný, akýtma benim için...
Sen sadece gülümse, istemesen de sus ve gülümse,
hiç birþey söyleme, sen söyleme...
|
|
828
|
|
|
|
Yeni bir gri baþlýyor gözlerimin önünde, aþk hiç olmadýðý kadar hüzünlü bu zamanlar. Yanlýþ günlerden geçip giderek býraktýðýmýz mutluluk kokulu dokunuþlarýn ardýnda artýk o zamana hiç güneþ doðmayacak... |
|
829
|
|
|
|
Bahar gelince hepimizin baþýna gelebilecekleri bir kalemde hatýrlatmak istedim.. |
|
830
|
|
|
|
Yakalandým böyle apansýz sana... Sarýlmalarýnda bulurum yüreðime binlerce deva... Yok sayamam kýrýlmýþlýklarýmý ama... Senden geliyor þimdi hepsine sevdaya dair sanki binlerce dua... Bir besmele mi lazým artýk bize yoksa devamýna çekilecek kutsal bir amin midir aþk tadýn da ...
•
Þimdi göðe daldýr gözlerini… Görüyor musun sana akýyorum, tuttuðun dilek gibi… Bir yýldýzým hadi beni yakala... Sabaha erelim ve yeni doðan güne merhaba diyelim bir çocuk edasýyla... Masum temiz ve arýnmýþ olsun yüreðimiz... Ne dersin… Tuttun mu beni? Hadi o zaman yürek erdi uçmaya...
|
|
831
|
|
|
|
Sevmek mi zor, sevilmek mi? |
|
832
|
|
833
|
|
834
|
|
|
|
Sen daha çok küçüksün çocuk.
Sezen henüz son þarkýsýný söylemedi ki… |
|
835
|
|
|
|
Ben senin acýlarýný sevdim sevgili. Býrak ellerini uzatma bana, býrak üþüyen dudaklarýmý yüreðinle bir kez bile dokunma. Sana vasiyetimdir bir gün çýnar aðacýna gömülecek bedenimi ýslak gözyaþlarýnla yýkayýp sýcak gülüþlerinle kefenlesinler ne olur. Gülüþlerinle kefenlesinler ki; topraðýn altýnda kemiklerim üþüdüðünde sýcak yüzüne sarýlayým.."
|
|
836
|
|
|
|
Var elbet!O kadar çok þey var ki sakladýðým…
Beklenilenlerin gölgesine sýðýnýp ertelediðim o kadar çok þeyim var ki…
|
|
837
|
|
|
|
Ýki kýrlangýcýn baþ baþa verip uçurumlara söylediði þarkýlar gibi yaþadýk bu aþký. Kelebeklerin kanat çýrpmasý kadar masum, yetim çocuklar gibi mahzundu yüreðimiz. Boþluklara baktýk gözlerimiz olmadan, çünkü aþk boþluða bakmaktý ebruli. Hiçbir þey olmayan yerde her þeyi görmekti bu sevda. |
|
838
|
|
|
|
Hele ki, geceyse ve yalnýzsanýz, sancýlara dönüþür sessiz gözyaþlarýnýz. |
|
839
|
|
|
|
Bazýlarýmýz AÞKI pazarlýk konusu olarak tartýstýklarýný cok isittim,oysa AÞK hic bir zaman boyle bir konuya muhatap degildir,edilmemelidir de,iste buna istinaden bu yazýyý yazma ihtiyacýný duydum.. |
|
840
|
|
|
|
Ve þimdi sen gözlerimde mahkumsun... |
|